مجله خبری تشریفات

در طریق ایجاد کرد آن‌ها، معمولا در ناحیه تشریفات مشهد جابجایی مکعب اساس به قاعدة مدور سقف ، حجمی با قاعده هشت ضلعی پیدا میکنند. اصراری که معماران سابق در اثبات نگاه داشتن صورت مربع اساس و دایره گنبد در اکثری از بناها داشته اند و تلاشهای فراوانی که در تبدیل این دو به یکدیگر اجرا داده اند و اهمیتی که در‌این بخش گنبدخانه ، حوزه‌ تبدیل مربع شالوده به دایره، حس میشود بعضی از دانشمندان را بر آن داشته که برای این تبدیل اهمیتی نمادین قایل شوند.

اینان در ثابت حیث خویش متن ها سابق را به کمک گرفته اند ؛ به این دلیل‌که از بعضا از این متن‌ها می قدرت سود گرفت که دایره ، افضل گونه های ، تمثیل آسمانها و افلای و همین طور کمال و بساطت و ازلیت و ابدیت آن‌ها و راز زیبایی رفیعتر میباشد ؛ و مربع تشان زمین و دانا کون و خرابی راز ارکان اربعه و تمثیل دنیای خاکی و پلشت و از هیمن جا راز تبدیل مربع به دایره معنایی عمیق می‌یابد.

این تبدیل در حقیقیت سر دگرگونی و بزرگ تلقی گشته میباشد ؛ عروجی از دنیای خاک به افلای و از ملک به ملکوت از آنچه فانی و بدون نور و تغییرپذیر میباشد به آنچه باقی و اثبات و بدور از تحول و پر‌نور و رخشنده میباشد.

بنای امامزاده اسحاق دارنده بقاع ای ساختمان تشریفات مشهد بلند مانند میباشد و مدل ساختمان آن مانند بناهای بعدازظهر سلجوقیان در نصفه قرن هفتم هجری قمری میباشد که در بعد از ظهر صفویه نقشه گنبد به طور کنونی در آمده و درگاههای آن تنگ و کوتاه میباشد . عنایت این سازه به انگیزه آجرها و کاشیهای فیروزه ای روی بقعه میباشد که دارنده خطوط بسیار قشنگ میباشد. در بین این مقبره ضریحی میباشد چوبی و مشبک و باطن آن مرقدی میباشد از ۵ جهت تر و تمیز به کاشی های خشتی مربع مستطیل که دارنده قیمت تاریخی میباشد.

ورودی اساسی به سازه از روش یک حیاط بسیار بلند و رفیع قابلیت و امکان‌پذیر میباشد که در ضلع شمالی دارنده تعدادی حجره ‌میباشد که خالق ، این سازه را با مقداری چرخش در جهت شمالی جنوبی تاسیس کرده ‌میباشد . در تراس شمالی که مطرح ترین تراس میباشد کاشیهای هشت گوش فیروزه‌ای خشتی سه سانتیمتری نقش بسته گردیده ‌میباشد و کتیبه مو جود در‌این حیاط زیبایی این بقاع را دو چندان کرده ‌میباشد . گنبد منزل نیز که بر روی پلان مربع درست شده‌ میباشد با صورت و ظواهر قشنگ به طور قوس عرقچین درآمده ‌میباشد که‌این گنبد جزء گنبدهای عصر صفویه میباشد . در راءس گنبد واژه جلاله “الله” و در نزدیکی آن ، طرح‌های گیاهی نقش گردیده‌ میباشد ، لوح روی قبر ، ۱۲ کاشی با مورد لاجوردی میباشد که به خط ثلث روی آن نام صاحب و مالک قبر را نوشته‌اند .

حیاط شرقی که روی آن با گچ پوشانیده گردیده ‌میباشد با ترسیم بندی در دو کناره سازه تاسیس گردیده ‌میباشد . تراس مرکزی نیز دارنده ۱۴ رواق میباشد که از روش شمال به آن خط مش داراست . در بین مقبره امامزاده ضریحی چوبی و مشبک قرار داشته ‌میباشد (اکنون بارگاه نو جایگزین بارگاه دیرین گردیده ‌میباشد) . نسب امامزاده سید اسحاق با سه واسطه به موسی کاظم میرسد . این امامزاده در اولِ جاده ساوه – قم در ضلع شرقی میدان سرداران ساوه قراردارد .

بنای این امامزاده در شرق ساوه در اولِ جاده آسفالته ساوه به قم جای دارد. در‌این امامزاده پاد شاه سید اسحاق از نوادگان امام موسی کاظم (ع) مدفون میباشد. بنای فوق دارنده بقاع ای ساختمان بلند مانند میباشد و مدل ساختمان آن مانند بناهای بعد از ظهر سلجوقیان در نصفه قرن هفتم میباشد و در بعدازظهر صفویه نقشه گنبد به طور کنونی در آمده و قاعده گنبد از درون و بیرون برجی و درگاه های آن تنگ و کوتاه میباشد.

از امیرمؤمنان، علی(ع) نقل شد‌ه‌است:

«مسجد ابن ظفر مسجد با برکتی میباشد. به خداوند تشریفات مشهد قول در طبقه ای از طبقات بالای این مسجد (در افق) سنگی بسیار تبارک و سبز رنگ میباشد که معبود هیچ پیامبری را مبعوث نکرده؛ مگر اینکه تصویری از چهرة آن نبی بر روی آن سنگ نقش بسته و این مسجد، همان مسجد سهله می‌باشد.»

در قصه دیگری امام صادق(ع) از ابوحمزة ثمالی دربارة عمویشان، زید پرسیدند:

«آیا عمویم زید را در شبی که از شهر خارج شد، ملاقات کردی؟» ابوحمزه پاسخ اعطا کرد: بله. امام(ع) پرسیدند: آیا در مسجد «سُهَیل» نماز خواند؟ ابوحمزه عرض کرد: مسجد سُهَیل کجاست؟ آیا مرادتان همان مسجد سهله می‌باشد؟ امام(ع) فرمود:

«بله؛ در حالتی که زید دو رکعت نماز در مسجد سهله خوانده بود و از خداوند حفاظت می خواست، آفریدگار اورا همواره در حفاظت خویش نگهداری کرده بود.»

علما و مسجد سهله

علمای بلندمرتبه، پیوسته ما را بر مداومت بر زیارت مسجد سهله و نماز تلاوت در آن تشویق کرده اند. فقیه بزرگ شیعه، روضه خوان طوسی در کتاب خویش می‌گوید:

شایسته نیست که نمازهای یومیّة واجب، جز در مسجد انجام شود. (مانند اینکه) کسی گذرش به «مسجد سهله» می افتد و در آن نماز می خواند، مستحبّ است که در وقت بین دو نماز مغرب و عشاء در مسجد حضور داشته باشد.»

سیّد بن طاووس شب های چهارشنبه به زیارت مسجد سهله می‌رفت و می اذعان کرد:

اگر خواستی به مسجد سهله بروی، در وقت میان نماز مغرب و عشاء در شب چهارشنبه برو که این وقت از سایر زمان ها فضیلت بیشتری دارد.

بعضا از علما مانند آیت الله روضه خوان جعفر کاشف الغطاء برای دفع بلا به مسجد سهله دفاع می آوردند. خود او می گوید:

در سالی که طاعون آمد، من به یار و همدم چهل نفر به مسجد سهله دفاع بردیم و ظاهراً همة اهالی شهر (به جز چندین نفری که در مسجد سهله بودند)، به منجر بیماری طاعون فوت کردند و بعد از برطرف شدن این بیماری کسی باقی نمانده بود.

بنا به نقل على بن ابراهیم بن هاشم، این سه گروه یهودى تشریفات مشهد نزد رسول آمده، گفتند مردم را به چه مى خوانى؟ فرمود: به گواهى دادن به توحید و رسالت خودم. من کسى هستم که نامم را در تورات مى یابید و علمایتان گفته اند که از مکه ظهور مى کنم و به این حرّه (مدینه) کوچ مى کنم... یهودیان گفتند: آنچه تشریفات مشهد گفتى شنیدیم؛ اکنون آمده ایم با تو صلح کنیم که به فایده یا ضرر و زیان تو نباشیم و کسى را علیه تو یارى نکنیم و متعرض یارانت نشویم؛ تو هم متعرض ما و دوستانمان نشوى، تا ببینیم فعالیت تو و قومت به کجا مى انجامد. نبی به عهده گرفت و قراردادى نوشته شد که یهود نباید علیه پیامبر یا یکى از یارانش به زبان، دست، اسلحه، مرکب، نه در پنهانى و نه آشکارا، نه در شب و نه روز اقدامى اجرا دهد و آفریدگار بر این قول گواه هست. پس در شرایطی‌که یهود این تعهدات را نادیده بگیرد، پیامبر معبود مى تواند خون او را بریزد، زن و فرزندانشان را اسیر و اموالشان را غنیمت بگیرد. بعد از آن براى هر قوم از این یهودیان نسخه اى مستقل تهیه شد. مسئول عهدوپیمان بنى نضیر حى بن اخطب، مسئول عهدوپیمان بنى قریظه کعب بن اسد و مسئول عهد بنى قینقاع مخیریق بود. (طبرسى، اِعلام الورى، ج1، ص157 ؛ مجلسى، بحار الانوار، ج19، ص110؛ احمدى میانجى، مکاتیب الرسول، ج1، ص260).

در این عهدنامه طرف هاى قرارداد به خوبى مشخص اند و پیداست که قرار عدم تعدی، در یک زمان براى هر سه خویشان بسته شده است. با آن که این متن تنها در کتاب اعلام الورى آمده، گزارش ها و شواهد تاریخى آن را تأیید مى کند، برای مثال در بسیارى از منابع وقتى صحبت از پیمان شکنى سه فامیل یهودى به فی مابین آمد، تصریح گردیده‌است که آنان هنگام ورود فرستاده خدا به مدینه، پیمانى را با آن حضرت امضا کردند (واقدى، المغازى، ج1، ص454؛ بلاذرى، فتوح البلدان، ص30؛ یعقوبى، تاریخ، ج1، ص370 و طبرى، تاریخ، ج2، ص172). یا این که گفته اند: یهودیان با پیامبر قرار گذاشتند که به بهره و خسارت او قدمى برندارند[5] (واقدى، المغازى، ج1، ص454 و بغوى، معالم التنزیل، ج4، ص313).

نکته مهم آن که ابعاد یهودیان یکایک بندهاى این قرارداد را پایین پا گذاشته، قسم شکنى را به کمال رساندند. آنها دارای مسئولیت شدند که به هیچ یک از این اقدامات دست نزنند: همکارى علیه فرستاده، همکارى علیه یاران پیامبر، اقدام تبلیغاتى، اقدام مسلحانه، پشتیبانى تدارکاتى دشمن، خیانت هاى مخفی و آشکار در شب یا روز. با وجود همگی این قیدها و تأکیدها، در آینده خواهیم روئت کرد که برخى از این موسسه ها با ذیل پاگذاشتن کلیه این حالت، پیمان خود را نقض کرده، با مسلمانها وارد نبرد شدند. پس هر سه قوم یهودى که بامسلمانان سرگرم شدند، باپیامبر به عنوان رئیس دولت مدینه قول عدم اسیب داشتند.

شاید تصور شود که هدف نبی از این قراردادها این بود که از موضع ضعف خارج خواهد شد. البته با توجه به سیره نبی گرامى(ص) اسلام تردیدى نیست که عهدوپیمان هاى پیامبر خدا به خصوص عهد آن حضرت با یهودیان، استراتژى و طریق اصولىِ او بود، نه تاکتیکى براى پیکار با آن‌ها؛ یعنى در صورتیکه یهودیان نقض عهد و پیمان نمى کردند پیامبر هم چنان به آن پاى سد بود. انعقاد قسم ها نرم‌افزار حکومتى آن حضرت بود و غرض از آن، زندگى مسالمت آمیز با گروه هاى مختلف از جمله مخالفان؛ اما این که آن حضرت از طرز غیب مى دانست که یهودیان پیمان شکنى خواهند کرد یا این که قرآن از این ویژگى آنان کلام گفته ـ به فرض این که این آیه ها پیش از قسم شکنى هاى یهود نازل شده باشد ـ دلیلى بر جدى نبودن این قراردادها نیست. در حالتی که این مجموعه زندگى مسالمت آمیزى با مسلمان‌ها داشتند مسلماً فرستاده آفریدگار با آنان نمى جنگید. حمله به خیبر هم علاوه بر این که مسبوق به پیمان نبود، عامل ها متعددى داشت که در مورد خیبر به آن اشاره خواهیم کرد.

به طور کلى، اولیاى الهى بر پاى بندى بر قسم تأکید فراوان داشتند و حتى اگر به ضرروزیان او و امت اسلامى بود، آن را نقض نمى کردند.[6] نمونه بارز آن صلح حدیبیه و قسم حکمیت می باشد. در شرایطی که قریش به عهد و پیمان شکنى دست نمى زد، رسول معبود بنا نداشت که چنین کند؛ چنان که امیرمؤمنان(علیه السلام) به رغم پافشارى خوارج، قول حکمیت را تا موعد قانونى اش نقض نکرد و بعد از آن که حکمین طبق قرارداد فعالیت نکردند، مهیا نبرد دوباره با شامیان شد.

شريعت‌‌هاي آسماني که به وسيله پيامبران الهي براي تشریفات مشهد هدايت بشر فرو نبی شده‌‌اند، کلیه از حیث اصول و هدف يکسان بوده و در تورات و انجیل بشارت به آیین اسلام داده شده است، اما متأسفانه با تحریف این آیات، آنچه که در نماد پيامبر اسلام در تورات و انجیل وجود داشت از مردم عوام مخفي نگهداشتند.
از جمله شخصي به نام عبدالله بن سلام که از احبار و علمای يهود بود، به پيامبر اسلام ايمان آورد و ذکر کرد: «به معبود عهدوپیمان پيامبر اسلام را با صفاتي که خدا براي ما توصيف کرده مي‌‌شناسيم هم چنانکه هريک ازما فرزند خود را در ميان نوجوانان مي‌‌شناسند و به خداوند سوگند من به محمد(ص) آشناترم تا به فرزندم».
در ميان يهودي‌ها موضوع بعثت پيامبر اسلام چنان روشن بوده می باشد که در کتب آن‌ها سرزمين و سکو پيامبر نيز مشخص بوده است به همين جهت جمع‌اي زياد از يهودي ها با آرم‌‌اي که از سرزمين پيامبر اسلام در چنگ داشتند، براي يافتن اين سرزمين از ديار خود خارج شدند و در نزديکي‌‌هاي مدينه مانند خيبر وجاهاي ديگر سکونت نمودند تا آنها از پيامبر اسلام حمايت کنند و از کساني باشند که به او ايمان بياورند، ولي بعد از بعثت پيامبر، علما و پژوهشگران آنها به خاطر مال و رياست دنيا، اين گزینه را از مردم يهود مخفي نگهداشتند و متأسفانه به جاي حمايت از پيامبر با آن حضرت دشمني نمودند.
پيامبر اسلام(ص) و کتاب آسماني آن حضرت، یعنی «قرآن کريم»؛ هم انجيل و تورات اصلي را قبول دارند و هم پيامبري حضرت عيسي و حضرت موسي(عليهما السلام) را تصديق نمودند(ولی تورات و انجيل اصلي که از جانب خداوند نازل شده است، امروزه وجود ندارد بلکه نصیب‌‌هاي از انجيل و تورات اصلي با نصیب‌‌هاي تحريف شده در چنگ مسيحيان و يهوديان مي‌‌باشد، که به برخي از تحريفات انجيل اشاره مي‌‌نمايیم).
کتاب آسماني مسلمانان «قرآن کريم» بلندترين معارف را براي بشر بيان مي‌‌کند و از هر نظر، اعجاز غير قابل تصوری مي‌‌باشد و هم چنين نسبت به انبياء پیشین مانند حضرت موسي و حضرت عيسي با احترام پيامبري ياد مي‌‌کند و آن‌ها‌را به عنوان پيامبران الهي معرفي مي‌‌کند. و آن‌ها را با صفات خوب معرفي مي‌‌کند و گستردن حالا عيسي و موسي را به طور اجمال بيان مي‌‌کند و از قول حضرت عيسي(ع) حکايت مي‌‌کند که از شرک و گناه وشراب خواري بيزار بوده هست.
البته کتابي که امروز به نام انجيل در مشت مسيحيت قراردارد، کتاب اصلي نيست، بلکه کتابي می باشد که بعض از فصل‌‌هاي آن توسط افراد مغرض بعداز حضرت عيسي(ع) تحريف شده و ساخته دست اين توده انسانهاي مغرض مي‌‌باشد، برای مثال:
در انجيل يوحنا، باب 10، گزاره‌‌هاي 31 و 18 به حضرت عيسي نسبت مي‌‌دهد که گفته من پسر خداوند هستم؟ در حالي که اين بی دینی می‌باشد و خدايی که نياز به پسر داشته باشد، خداوند نيست.
در آئين مسيحيت، اعتقاد به تثليث وجود دارد، يعني خدارا يکي از سه خدا مي‌‌داند و اعتقادوباور به خداي پسر وروح القدس در کنار خداوند قرار دارد، درحالي که حضرت عيسي(ع) نه خداوند بوده است و نه پسر معبود و نه راضي به اين آیتم، بلکه او از اين نسبت بيزار مي‌‌باشد و خود را عبد پروردگار معرفي نموده است.
اما دين اسلام و کتاب آسماني ما قرآن، معتقد است که معبود واحد و يگانه است و هيچ شريکي ندارد و نه پسر داراست و نه پسر کسي مي‌‌باشد.
باز، در انجيل يوحنا، باب دوم، نسبت شراب سازي به حضرت عيسي پيامبر آفریدگار مي‌‌دهد، در حالي که حضرت عيسي از شراب خواري و شراب سازي بيزار بوده می باشد و در اصل چيزي که زايل کننده عقل باشد پيامبران معبود با آن جنگ مي‌کنند، نه اينکه ترويج دهنده آن باشند.
باز در انجيل لوقا، باب هفتم، پاراگراف‌‌هاي 37 تا 48 به حضرت عيسي نسبت مي‌‌دهد که زن بد فعالیت و منحرفي خدمت عيسي آمد و با اشک چشم خود پاهاي حضرت مسح را مي‌‌شست و با موهاي سر خود خشک مي‌‌کرد و اين صحنه به قدري زننده بوده که مهماندار آن حضرت يعني صاحب خانه‌‌ای که حضرت در آن قرار داشته، ناراحت مي‌‌شود که در‌حالتی که اين مرد پيامبر بود متوجه مي‌‌شد که اين زن چکاره می باشد، لااقل از او جلوگيري مي‌‌کرد.
اين نوع نسبت دادن آنهم به پيامبر آفریدگار که با زن نامحرم اينگونه رابطه و تماس داشته باشد، مسلما مطالب وحي و کتاب آسماني نيست، بلکه ساخته دست انسانها است. و اينها آرم تحريف کتب ديگر ادیان هست.
اینها نمونه‌‌هايی از تحریف بود که از انجيل ذکر شد و ده ها نمونه ديگري مثل اين موردها در کتاب انجيل و تورات وجود داراست.
ولی قرآن و کتاب آسماني پيامبر اسلام، حضرت عيسي را چنين معرفي مي‌‌کند: «اوپيامبر بود که از مادر پاک به دنيا آمد و به امر خداوند در گهواره گویش به سخن کشود و به پاک دامني مادرش گواهي اعطا کرد و از همان لحظه از نماز و زکوة و تقواي الهي صحبت اعلام‌کرد».
با دقت در آنچه نوشتيم تفاوت دين اسلام با اديان ديگر و حقانيت دين اسلام به طور کامل روشن مي‌‌خواهد شد.
و نيز مزيت اسلام نسبت به اديان ديگر و هم چنين پاسخ اين قضیه که چرادين اسلام را گزینش کنيم، روشن گرديد چون کامل ترين دين الهي و نيز دين رسمي و مورد قبول و رضايت خدا، دين اسلام مي‌‌باشد.

در حرم شمس تبریزی صرفا یک سردیس، یک تشریفات مشهد مناره و سنگ مزار وجود داراست و این کل سهم شمس تبریزی در آرامگاهش میباشد.

در مسافت سه کیلومتری از راءس شهر کردار استان آذربایجان غربی، در میان منزل های بلوار شمس تبریزی در محله امامزاده، برجی از شاخ های قوچ به بلندی تقریبی ۱۴ تا ۱۵ متر قرار گرفته که به مناره شمس تبریزی مشهور میباشد. آرامگاه شمس تبریزی در مسافت ۱۰ متری از مناره جای‌دارد.

معماری مناره آرامگاه شمس تبریزی
مناره ای خوشگل در صحن بقعه شمس تبریزی، از صوفیان و عارفان پرآوازه اهل ایران وجود داراست. مناره شمس تبریزی ساختمان بلند زیبایی میباشد که در قبل در میانه گلشن مشجری در کناره شمال غربی شهر رفتار قرار داشت و امروزه در بین تشکیل داد و سازهای نو شهری، در محله شمس الدین تبریزی شهر خلق مکان گرفته میباشد.
مناره حرم شمس تبریزی در محله ی امامزاده خلق و خوی که حدود 2.5 کیلومتر از راس شهر مسافت داراست قرار اعطا کرد. مطابق اسم کوچه هایی که در‌این ناحیه با اسم شمس نا مگذاری شد‌ه‌است، این محله را محله شمس تبریزی نیز می نامند
مناره آرامگاه شمس تبریزی ذکر شده با 40/3 متر قطر و ۱۵ متر طول در مسافت ۱۰ متری از حرم جای‌دارد.
سطح بیرونی این مناره با شاخهایی از قوچ وحشی تزیین گردیده است که پادشاه اسماعیل صفوی طی اقامت چهل روزه اش در کوه چله منزل کردار شکار کرده بود.
مدارک و تصاویر مینیاتوری مانده از بقاع شمس تبریزی در شهرستان رفتار نماد میدهد، این سازه در صدر از سه مناره به دور قبر شمس تبریزی درست شده بود.
این جای پیشین 3 مناره داشته میباشد که به دور قبر شمس تبریزی را گرفته بوده میباشد. هر 3 مناره طول 15 متری داشتمد و هم صورت هم بوده اند. معماری اسلامی اهل ایران این مناره ها از نوع سلجوقی میباشد که مثال هایی از آن را در کرمان هم می‌بینیم.
بر پایه ی قصه، شاخ ها و جمجمه ی قوچ های مو جود در بدنه ی این مناره که سراسر آن را پوشانده میباشد، نتیجه ها شکار یک روزه ی سلطان اسماعیل نخستین بوده میباشد.
این مناره ها به نوعی توان فرمان روا را در نزاع و شکار نماد می داده اند. 2 مناره از این 3 مناره امروزه از دربین رفته میباشد و امروزه صرفا یک مناره از آن ها باقیمانده میباشد.
صورت مناره آرامگاه شمس تبریزی به طور استوانه ای میباشد و از خشت و رمز گوچ های شکار گردیده تاسیس شده است. درون این مناره پله‌پله دوار جای‌دارد که به بالای مناره می‌رسد
مناره حرم شمس تبریزی صرفا کله منار تشکیل شده از جمجمه حیوان‌ها وحشی در سطح مملکت میباشد که از سوانح طبیعی و واقعه های گوناگون جان سلامت به در برده میباشد
این مناره به طور مجوف بوده و پلکان مارپیچی از ورودی مناره که در بخش ذیل آن جای‌دارد، به انتهای مناره و به نصیب موذن آن منتهی میگردد که رو به قبله دارااست. .
پی و حدود ۵۰ سانتی متر از تحت سازه با سنگ تاسیس شده است. گرچه کمی از پی آن به خیال رسوبات سیل و غیره پایین خاک قراردارد.
از این نصیب به آن‌گاه در مناره آرامگاه شمس تبریزی، از خشت به کار گیری کرده که در اواسط آجرها، کله های قوچ نهاده گردیده اند.
این مناره از دید هیبت به سه نصیب تقسیم گردیده ، بخش پایینی و انتهای آن که کوچکتر از نصیب میانی میباشد، به طور بی آلایش می‌باشند نصیب میانی مزین به شاخ قوچ وحشی میباشد.مقصود از تشکیل داد آن به احتمال زیاد اکران توان فرمانروا بوده که در یک روز توانسته میباشد به قدری قوچ وحشی شکار نماید که شاخ آنان در سطح فرنگی یک مناره به عمل رفته اند.

امامزاده داود ، در کوهستانهای خوش تشریفات مشهد آب و هوای شمال غرب طهران واقع گردیده است که یکی مشهورترین امام زاده های دور و اطراف طهران میباشد. این سازه در ۱۵ کیلومتری فرحزاد قرار داشته و از نظر جغرافیایی حیطه ای سردسیر میباشد. بیشتر آوازه امام زاده داوود به خیال مسیر منتهی به امام زاده میباشد که از در بین دره های قشنگ و سرسبز می گذرد و در آحاد فصول، به خصوص در روزها خنک سال مسافران و گردشگراناکثری از این مناظر دیدن می نمایند.

امامزاده داوود را خوب بشناسیم
در کتاب‌‌ها و منابع، دو شجره از وی مندرج که یه خرده با یکدیگر تفاوت دارا هستند، البته می‌قدرت اعلام‌کرد که حضرت امامزاده داوود از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) می‌باشند و شجره وی با ۱۱ پشت به‌این امام بزرگوار میرسد. همینطور در باب تاریخ میلاد و تاریخ شهید شدن وی هم داده ها دقیقی در اختیار وجود ندارد، اما سال میلاد وی نزدیک به ۴۴۰ هجری قمری و شهیدشدن‌شان نزدیک به سال ۴۸۰ هجری قمری برآورد شد‌ه‌است.حضرت امامزاده داوود، فردی دانشمند، بازهد و نمازگزار بوده میباشد. در خصوص سرگذشت و روش شهیدشدن وی چنین برداشت میشود که بعد از شهیدشدن امام حسین (ع) نهضت‌های متعددی صورت گرفت و با سرکوب مواجه شد. اکثری از نوادگان ائمه در آن مجال‌ها بدون چاره شدند از محل تولد خویش مسافرت کرده و راهی بقیه مملکت‌های اسلامی به عنوان مثال کشور ایران شوند. این اشخاص هیچگاه از دست خلفای بنی عباس در پشتیبانی نماندند و اکثری از آن ها به شهید شدن رسیدند. حضرت امامزاده داوود نیز از این موضوع مستثنی خلا.

این بقاع برای نخسین بار در طی صفویه سازه شد و آنچه اکنون به مکان باقی مانده بقعه هشت ضلعی کنونی به ارتفاع شرقی غربی ۶ متر و پهنا تقریبی ۵ متر با سرداب پایین آن میباشد.در فصول سرد سال؛ برف بسیار سنگینی در‌این حیطه می بارد که نسبتاً قابلیت و امکان زیارت از این مسیر را نا ممکن می سازد. خلال برف عمیق، وجود دره های خطرناک و بهمن گیر، خویش عاملی برای خودداری از تردد زمستانه در‌این حوزه‌ میباشد. وجود حیوان‌ها وحشی نیز به جهت متروک بودن جاده یه خرده خطرناک به حیث می‌رسد.
مسیر اساسی این امام زاده در قبلی خیر چندان به دور، همین مسیر فرحزاد بوده که در حال حاضر به واسطه تاسیس جاده آسفته مطلوب مقداری از رونق افتاده میباشد. مسیر آسفالته نو از روش کن و روستای سولقان به امام زاده داوود منتهی میگردد. این مسیر اندکی زمانبر خیس بوده البته در هر هم اکنون در‌حالتی که که صرفا قصد زیارت امام زاده را دارید؛ مطلوب خیس میباشد.

تم میلاد یک قضیه میباشد که برای پایکوبی‌ تشریفات مشهد تصاحب کردن و گرامیداشت سالگرد به دنیا آمدن شخصی به کار گیری می شود. این تم معمولاً مشتمل بر طرح‌ها، چینش‌ها، پذیرایی‌ها، کیک و دیگر اسباب جشنی مربوط به به دنیا آمدن میباشد. غرض از جاری ساختن یک تم ولادت، تولید یک دور و بر بشاش و خاطره‌انگیز برای جشن و پایکوبی‌گیری و گرامیداشت سالگرد ولادت شخصی میباشد.

تم از واژه و کلمه انگلیسی Theme میاد که از نگاه لغوی معنا “مسئله” را داراست. موضوع هم یعنی رنگ یا این که طرح یک چیز. هم اکنون تم به دنیا آمدن یعنی طرح و تزیین به دنیاآمدن. خوب بگوییم ما با تم میلاد کارایی می‌کنیم که به ولادت رنگ و طرح متفاوتی بدهیم. چنانچه ولادت یک نوزاد دختر است همت می‌کنیم از رنگ و طرح های منحصر یک نوزاد دختر استعمال کنیم و حتما با تم تولدی که برای جشن و پای کوبی به دنیا آمدن یک آقای سالخورده استعمال میکنیم زمین تا اسمان گوناگون میباشد.

تم به دنیا آمدن می بایست جوری باشه که با دیدنش بشه متوجه شد فرد که تولدش می باشد چندین سال داره و جنسیتش چیه و احتمالا به چیا عشق و علاقه داره. آری تم به دنیا آمدن میتونه مشتمل بر کلیه چیز اختصاصی فردی که تولدش می‌باشد بشه.

از قدیم تاکنون هر پایکوبی و ضیافت تم منحصر به فرد خویش را داشته میباشد. یک کدام از آن مراسمی که که هرساله می بایست اعمال خواهد شد و مداقه خاصی برای هر انسانی داراست مراسم میلاد میباشد. امروزه تعیین تم میلاد بیش خیس آیتم دقت قرار گرفته و در ولادت اصلی وجود ندارد اشخاص در چه سنی باشند زیرا تم مرتبط با آنان پیدا می گردد.

شاید گزینش تم مطلوب برای هر شخص با دقت به عشق نوپا یا این که شخص بزرگسال می بایست تعیین گردد. این فعالیت سادگی میباشد صرفا ما در مجموعه تشریفات روناک، چندین پرسش کوتاه یک سری هفته پیش از مراسم از عزیز خویش می‌توانید به آن پی ببرید.

همان گونه که در اولِ مقاله گفتیم، تم به دنیا آمدن با غرض ساخت‌و‌ساز یک فضای متعدد و جالب در جشن و پای کوبی به دنیاآمدن ایفا می‌گردد و مشمول تزیین به دنیا آمدن با یک ایده فکری خاص و طراحی آن در تک‌تک المان های این جشن و پای کوبی بامزه و بشاش میباشد.

معمولاً ایده مهم تم به دنیاآمدن از یک شخصیت کارتونی، رنگ آیتم عشق و علاقه، کاراکتر شخصیتی دوستداشتنی یا این که حتی وسایل، عمل و ورزش آیتم عشق و علاقه اشخاص الهام ‌گرفته میشود.+

تاریخچه تم به دنیا آمدن
شاید واستون دیدنی باشه ولی در منابع تاریخی، جمهوری اسلامی ایران تحت عنوان او‌لین کشوری شناخته گردیده‌است که عموم آن پای کوبی به دنیاآمدن میگرفتند. هردوروت در حین هخامنشیان در کتاب خودش مینویسد که اهل ایران ها بیشترین جشنی که در سال می‌گیرند پایکوبی زادروز (جشن و پای کوبی میلاد خودمون) میباشد.

همینطور جالبه که بدونید در خیلی از میهن ها هنوز که هنوزه، مراسم به دنیاآمدن نیست. به صورت نمونه کردستان عراق زیاد با شمع و کیک و تزیین میلاد وسط خیر و خوبی ندارند و ولادت های آن ها در‌حالتی که اعمال بشود، بیشتر شرایط پای کوبی داراست و چندان خبری از شمع و امید کردن و … وجود ندارد.

بقاع امامزاده عبدالمطلب در تشریفات مشهد چهار کیلومتری روستای پیک از توابع شهرستان زرندیّه و در کیلومتر چهل بزرگراه ساوه ـ طهران واقع گردیده است.این سازه بسیار بدیع‌خیس و شاخص‌خیس از دیگر بناهای روستا بوده و به سبب ساز منزلت اعتقادی و مذهبی آن میان عموم محل بسیار آیتم دقت می باشد. زیارتگاه ”امامزاده عبدالمطلب” در کناره جنوب غربی روستا و نسبتاً در مسافت یک کیلومتری آن و فی مابین تپه ماهورهای نادر طول حومه روستای ” پیک” واقع گردیده که به وسیله یک جاده خاکی به روستا مرتبط می‌شود.

قسمت های تشکیل دهنده تیم امامزاده
بنای امامزاده عبدالمطلب در برگیرنده گروه امامزاده حسینیه، انبار، غسالخانه، اتاق‌های اقامتی، توالت و اتاق کفش‌کن میباشد.

صورت ظاهری
از باطن به طور یک مربّع چهار ضلعی به بعد ها حدود ۵/۸×۷ متر میباشد که از خارج از پی به طول حدود ۳ متر چهار ضلعی و آن گاه به طول ۷۰/۱ به طور هشت ضلعی میباشد و بر روی آن، گنبد به طور مخروطی از باطن و هرمی ۱۲ شکاف از بیرون تاسیس گردیده‌است.در طرفین مقبره، دو اتاق به بعد ها ۷۰/۲×۲۰/۳ نزدیک به سال ۱۳۳۰ تشکیل شده و روی آن‏ها نیز دو اتاق خرد تاسیس گردیده است. در حین قاجاریّه و نزدیک به سال ۱۲۵۰ هـ. ق، تراس با شکوهی به بقاع الحاق گردیده که طول آن ۵/۶ متر میباشد.زیارتگاه تک ایوانه نام برده در کل دارنده یک صحن با پلانی مربع صورت می باشد که گنبد اساسی بر روی آن واقع گردیده و تک ایوانی نیز در سمت شمال آن جای دارد.

در طرفین این حیاط، تک حجره‌هایی دو طبقه وجود دارااست که رویه ورودی به بام از باطن حجره شرقی میباشد. گنبد سازه مثلا گنبدهای هرمی صورت ترکدار میباشد که به طور دوازده وجهی بوده و به طور دوپوشه و با خیزی نادر در گنبد فوقانی جاری ساختن شد‌ه‌است. شیوه اتصال گنبد بیرونی به گنبد درونی درین سازه بسیار قشنگ و چشمگیر هست.

گنبد سازه، هرمی ۱۲ سوراخ به طول حدود ۱۵ متر از کف زمین میباشد که با کاشی‌های فیروزه رنگ به بعد ها ۸×۱۸ سانتی متر هنرمندانه و بسیار قشنگ طرّاحی گردیده بود. دیوارهای بقاع با آجرهای ۲۲×۲۲ و به قطر ۷۰/۱ متر پوشش یافته و
سقف مقبره به طور ضربی ایفا شد‌ه‌است. در صحن بلندمرتبه مقبره، تعداد ۱۳ اتاق به بعدها تقریبی ۵۰/۴×۱۰/۳ متر به عنون زایر سرا تشکیل‌شده و قبور ۶ شهید زمانه نزاع تحمیلی زینت نصیب آن میباشد.

مسجد ملک کرمان پیشینه ای حدود یک هزار تشریفات مشهد سال دارااست و او‌لین مسجد جامع شهر کرمان و از مساجد زیبای کشور‌ایران میباشد که تا زمانه آل مظفـرو احـداث “مسجد جامع مظفـری”، بـه عـنـوان هسته ی مرکزی اجتماعات کرمان شناخته شـده بـود در قبلی های به دور جز دولت ها شهر بوده و تزیینات متفاوتی از زمان های متفاوت تاریخی را در خویش مکان داده میباشد.

تاریخچه مسجد ملک (مسجد امام کرمان)
مسجد ملک کرمان، مطرح ترین و سابق ترین مسجد کرمان اسـت کـه احـداث آن در عهـد ملک تورانشاه از حکام سلاجقه کرمان در سالهای ۴۷۷ الی ۴۹۰ هجری صـورت گرفته میباشد.
معماری مسجد ملک (مسجد امام کرمان)
این مسجد از دید مساحت و مدل ساختمان ، دارنده ۱۱۰ متر طـول و ۸۰ متـر پهنا میباشد.
گرانقدر ترین ایـوان آن در ضلع غربی و سایر در شمال و جنـوب و شـرق مسجـد قـرار داراست.
ساختمان بلند سلجوقی آجری نیز در همیـن مـحـدوده واقع گردیده‌است که در ضلع شمال شرقی مسجد ملک کرمان قرار گرفته میباشد.
در دیگر ضلع های مسجد نیز شبستان هایی وجود دارااست که مشهور ترین آن شبستان امام حسن (ع) واقع میباشد.
در ضلع غربی، سه درب ورودی وجود داراست.
سردر جنوب غربی آن او‌لین ورودی مسجد امام کرمان بوده میباشد و بعد ها با دخل و تصرفاتی که در ادوار گوناگون در بنای مسجد انجام یافته و به خصوص با تاسیس خیابان مسجدملک درهای شمالی و شرقی نیز گشوده شد‌ه‌است.
در قبل قناتی به اسم مستوره (منسوب به دختر ملک توران فرمان روا یکم) وجود داشته که آب قنات از طـريـق فـواره ای به صحن مسجد ملک کرمان منتقل می گردیده‌است.