از امیرمؤمنان، علی(ع) نقل شدهاست:
«مسجد ابن ظفر مسجد با برکتی میباشد. به خداوند تشریفات مشهد قول در طبقه ای از طبقات بالای این مسجد (در افق) سنگی بسیار تبارک و سبز رنگ میباشد که معبود هیچ پیامبری را مبعوث نکرده؛ مگر اینکه تصویری از چهرة آن نبی بر روی آن سنگ نقش بسته و این مسجد، همان مسجد سهله میباشد.»
در قصه دیگری امام صادق(ع) از ابوحمزة ثمالی دربارة عمویشان، زید پرسیدند:
«آیا عمویم زید را در شبی که از شهر خارج شد، ملاقات کردی؟» ابوحمزه پاسخ اعطا کرد: بله. امام(ع) پرسیدند: آیا در مسجد «سُهَیل» نماز خواند؟ ابوحمزه عرض کرد: مسجد سُهَیل کجاست؟ آیا مرادتان همان مسجد سهله میباشد؟ امام(ع) فرمود:
«بله؛ در حالتی که زید دو رکعت نماز در مسجد سهله خوانده بود و از خداوند حفاظت می خواست، آفریدگار اورا همواره در حفاظت خویش نگهداری کرده بود.»
علما و مسجد سهله
علمای بلندمرتبه، پیوسته ما را بر مداومت بر زیارت مسجد سهله و نماز تلاوت در آن تشویق کرده اند. فقیه بزرگ شیعه، روضه خوان طوسی در کتاب خویش میگوید:
شایسته نیست که نمازهای یومیّة واجب، جز در مسجد انجام شود. (مانند اینکه) کسی گذرش به «مسجد سهله» می افتد و در آن نماز می خواند، مستحبّ است که در وقت بین دو نماز مغرب و عشاء در مسجد حضور داشته باشد.»
سیّد بن طاووس شب های چهارشنبه به زیارت مسجد سهله میرفت و می اذعان کرد:
اگر خواستی به مسجد سهله بروی، در وقت میان نماز مغرب و عشاء در شب چهارشنبه برو که این وقت از سایر زمان ها فضیلت بیشتری دارد.
بعضا از علما مانند آیت الله روضه خوان جعفر کاشف الغطاء برای دفع بلا به مسجد سهله دفاع می آوردند. خود او می گوید:
در سالی که طاعون آمد، من به یار و همدم چهل نفر به مسجد سهله دفاع بردیم و ظاهراً همة اهالی شهر (به جز چندین نفری که در مسجد سهله بودند)، به منجر بیماری طاعون فوت کردند و بعد از برطرف شدن این بیماری کسی باقی نمانده بود.
از امیرمؤمنان، علی(ع) نقل شدهاست:
«مسجد ابن ظفر مسجد با برکتی میباشد. به خداوند تشریفات مشهد قول در طبقه ای از طبقات بالای این مسجد (در افق) سنگی بسیار تبارک و سبز رنگ میباشد که معبود هیچ پیامبری را مبعوث نکرده؛ مگر اینکه تصویری از چهرة آن نبی بر روی آن سنگ نقش بسته و این مسجد، همان مسجد سهله میباشد.»
در قصه دیگری امام صادق(ع) از ابوحمزة ثمالی دربارة عمویشان، زید پرسیدند:
«آیا عمویم زید را در شبی که از شهر خارج شد، ملاقات کردی؟» ابوحمزه پاسخ اعطا کرد: بله. امام(ع) پرسیدند: آیا در مسجد «سُهَیل» نماز خواند؟ ابوحمزه عرض کرد: مسجد سُهَیل کجاست؟ آیا مرادتان همان مسجد سهله میباشد؟ امام(ع) فرمود:
«بله؛ در حالتی که زید دو رکعت نماز در مسجد سهله خوانده بود و از خداوند حفاظت می خواست، آفریدگار اورا همواره در حفاظت خویش نگهداری کرده بود.»
علما و مسجد سهله
علمای بلندمرتبه، پیوسته ما را بر مداومت بر زیارت مسجد سهله و نماز تلاوت در آن تشویق کرده اند. فقیه بزرگ شیعه، روضه خوان طوسی در کتاب خویش میگوید:
شایسته نیست که نمازهای یومیّة واجب، جز در مسجد انجام شود. (مانند اینکه) کسی گذرش به «مسجد سهله» می افتد و در آن نماز می خواند، مستحبّ است که در وقت بین دو نماز مغرب و عشاء در مسجد حضور داشته باشد.»
سیّد بن طاووس شب های چهارشنبه به زیارت مسجد سهله میرفت و می اذعان کرد:
اگر خواستی به مسجد سهله بروی، در وقت میان نماز مغرب و عشاء در شب چهارشنبه برو که این وقت از سایر زمان ها فضیلت بیشتری دارد.
بعضا از علما مانند آیت الله روضه خوان جعفر کاشف الغطاء برای دفع بلا به مسجد سهله دفاع می آوردند. خود او می گوید:
در سالی که طاعون آمد، من به یار و همدم چهل نفر به مسجد سهله دفاع بردیم و ظاهراً همة اهالی شهر (به جز چندین نفری که در مسجد سهله بودند)، به منجر بیماری طاعون فوت کردند و بعد از برطرف شدن این بیماری کسی باقی نمانده بود.