مجله خبری تشریفات

شريعت‌‌هاي آسماني که به وسيله پيامبران الهي براي هدايت تشریفات مشهد بشر فرو رسول شده‌‌اند، کلیه از حیث اصول و غرض يکسان بوده و در تورات و انجیل بشارت به آیین اسلام داده شد‌ه‌است، البته متأسفانه با تحریف این آیات، آنچه که در نماد پيامبر اسلام در تورات و انجیل وجود داشت از مردم عوام مخفي نگهداشتند.
برای مثال شخصي به نام عبدالله بن سلام که از احبار و علمای يهود بود، به پيامبر اسلام ايمان آورد و خاطرنشان کرد: «به پروردگار عهدوپیمان پيامبر اسلام را با صفاتي که خدا براي ما توصيف کرده مي‌‌شناسيم هم چنانکه هريک ازما فرزند خود را در ميان نوجوانان مي‌‌شناسند و به خدا سوگند من به محمد(ص) آشناترم تا به فرزندم».
در ميان يهودي‌ها مورد بعثت پيامبر اسلام چنان روشن بوده هست که در کتب آنها سرزمين و جايگاه پيامبر نيز مشخص بوده است به همين جهت گردآوری‌اي زياد از يهودي ها با آرم‌‌اي که از سرزمين پيامبر اسلام در اختیار داشتند، براي يافتن اين سرزمين از ديار خود خارج شدند و در نزديکي‌‌هاي مدينه مانند خيبر وجاهاي ديگر سکونت نمودند تا آنها از پيامبر اسلام حمايت کنند و از کساني باشند که به او ايمان بياورند، ولي بعد از بعثت پيامبر، علما و دانشمندان آنها به خیال کالا و رياست دنيا، اين گزینه را از مردم يهود مخفي نگهداشتند و متأسفانه به جاي حمايت از پيامبر با آن حضرت دشمني نمودند.
پيامبر اسلام(ص) و کتاب آسماني آن حضرت، یعنی «قرآن کريم»؛ هم انجيل و تورات اصلي را قبول دارا هستند و هم پيامبري حضرت عيسي و حضرت موسي(عليهما السلام) را تصديق نمودند(ولی تورات و انجيل اصلي که از جانب خداوند نازل گردیده است، امروزه وجود ندارد بلکه قسمت‌‌هاي از انجيل و تورات اصلي با قسمت‌‌هاي تحريف شده در چنگ مسيحيان و يهوديان مي‌‌باشد، که به برخي از تحريفات انجيل اشاره مي‌‌نمايیم).
کتاب آسماني مسلمانان «قرآن کريم» بلندترين معارف را براي بشر بيان مي‌‌کند و از هر نظر، اعجاز غير قابل تصوری مي‌‌باشد و هم چنين نسبت به انبياء گذشته مانند حضرت موسي و حضرت عيسي با احترام پيامبري ياد مي‌‌کند و آنها‌را به عنوان پيامبران الهي معرفي مي‌‌کند. و آنها را با صفات عالی معرفي مي‌‌کند و گستردن حال عيسي و موسي را به طور اجمال بيان مي‌‌کند و از قسم حضرت عيسي(ع) حکايت مي‌‌کند که از بی دینی و گناه وشراب خواري بيزار بوده است.
البته کتابي که امروز به نام انجيل در چنگ مسيحيت جای دارد، کتاب اصلي نيست، بلکه کتابي هست که بعض از فصل‌‌هاي آن توسط افراد مغرض بعد از حضرت عيسي(ع) تحريف شده و ساخته دست اين توده انسانهاي مغرض مي‌‌باشد، از جمله:
در انجيل يوحنا، باب 10، گزاره‌‌هاي 31 و 18 به حضرت عيسي نسبت مي‌‌دهد که گفته من پسر خدا هستم؟ در حالي که اين شرک است و خدايی که نياز به پسر داشته باشد، معبود نيست.
در آئين مسيحيت، اعتقادوباور به تثليث وجود داراست، يعني خدارا يکي از سه خدا مي‌‌داند و اطمینان به خداي پسر وروح القدس در کنار خداوند قرار دارد، درحالي که حضرت عيسي(ع) نه خدا بوده است و نه پسر خداوند و نه راضي به اين گزینه، بلکه او از اين نسبت بيزار مي‌‌باشد و خود را عبد معبود معرفي نموده است.
اما دين اسلام و کتاب آسماني ما قرآن، اعتقاد دارد که معبود واحد و يگانه است و هيچ شريکي ندارد و نه پسر داراست و نه پسر کسي مي‌‌باشد.
باز، در انجيل يوحنا، باب دوم، نسبت شراب سازي به حضرت عيسي پيامبر معبود مي‌‌دهد، در حالي که حضرت عيسي از شراب خواري و شراب سازي بيزار بوده هست و اصولا چيزي که زايل کننده عقل باشد پيامبران خداوند با آن جنگ مي‌کنند، نه اينکه ترويج دهنده آن باشند.
باز در انجيل لوقا، باب هفتم، پاراگراف‌‌هاي 37 تا 48 به حضرت عيسي نسبت مي‌‌دهد که زن بد کار و منحرفي خدمت عيسي آمد و با اشک چشم خود پاهاي حضرت مسح را مي‌‌شست و با موهاي سر خود خشک مي‌‌کرد و اين صحنه به قدري زننده بوده که مهماندار آن حضرت يعني صاحب خانه‌‌ای که حضرت در آن قرار داشته، ناراحت مي‌‌گردد که در‌صورتی‌که اين مرد پيامبر بود متوجه مي‌‌شد که اين زن چکاره است، لااقل از او جلوگيري مي‌‌کرد.
اين نوع نسبت دادن آنهم به پيامبر معبود که با زن نامحرم اينگونه رابطه و تماس داشته باشد، حتما مطالب وحي و کتاب آسماني نيست، بلکه ساخته دست انسانها می باشد. و اينها نشان تحريف کتب ديگر ادیان است.
اینها نمونه‌‌هايی از تحریف بود که از انجيل ذکر شد و ده ها نمونه ديگري مثل اين موارد در کتاب انجيل و تورات وجود دارد.
اما قرآن و کتاب آسماني پيامبر اسلام، حضرت عيسي را چنين معرفي مي‌‌کند: «اوپيامبر بود که از مادر تمیز به دنيا آمد و به فرمان آفریدگار در گهواره زبان به صحبت کشود و به منزه دامني مادرش گواهي داد و از همان لحظه از نماز و زکوة و تقواي الهي سخن اظهار‌کرد».
با دقت در آنچه نوشتيم تفاوت دين اسلام با اديان ديگر و حقانيت دين اسلام کاملا روشن مي‌‌خواهد شد.
و نيز مزيت اسلام نسبت به اديان ديگر و هم چنين پاسخ اين قضیه که چرادين اسلام را انتخاب کنيم، روشن گرديد چون بی نقص ترين دين الهي و نيز دين رسمي و مورد قبول و رضايت معبود، دين اسلام مي‌‌باشد.

یکی‌از با شکوه ترین فضاهای معماری مزار روحانی احمد تشریفات مشهد جامی بعد از گنبدخانه، بنایی میباشد موسوم به «مسجد کرمانی» که اسم خویش را از سازندۀ محراب واقع درفضای داخلی آن اقتباس نموده است.
بنای مسجد کرمانی تحت عنوان شاهکاری به یادگار باقی مانده درهنر تزئینی معماری عصر اسلامی درضلع جنوب شرقی (سمت چپ) حیاط این شرکت جای‌دارد.
ورودی سازه مشمول ایوانچه ای میباشد که پوشش آن با مقرنس تر و تمیز گردیده و سطح این مقرنس ها با نگارگری هایی به انواع گل و بوته بسیار دقیق و هنرمندانه پوشیده شد‌ه‌است.
فضای داخلی مسجد کرمانی آرامگاه روحانی احمد جامی با پنج دهانه و زیربنای حدود ۱۸۲ مترمربع ،‌اجزا و ارکان معماری دکوری شایان توجه و معتبری را درخود مکان داده میباشد
این سازه مشتمل برشاه نشینی دربین ضلع چهار فضای خرد بنا شده در جرز ضخیم آن تحت عنوان «چله منزل» و محل پرستش انفرادی و اعتکاف در اضلاع شرقی و غربی میباشد.
دربخش فوقانی سطح های دیواره های این مسجد نیز کتیبه ای به مداد شیوای ثلث مزین به سوره «یس» به چشم میخورد که در واقع نحوه کتابت آن شبیه با کتیبه محراب میباشد.
در دهانه آخری واقع درمنتهاالیه شمالی و جنوبی فضای داخلی دربخش فوقانی کتیبه قرآنی، لوحه های مستطیل تکوین گچبری گردیده وجود دارااست که موتیف های گیاهی دقیق آن‌ها را مزین نموده است.
سراچه در مزار روحانی احمد جامی
امروزه صرفا رویکرد دسترسی به صحن یا این که سرای خرد بعد از ورود به محوطه مزار، درگاهی میباشد که در بنای گنبد سپید تحت عنوان مسیر ارتباطی بدین بخش و ابنیه همسایه آن ساخت و ساز گردیده و براساس شواهد جانور به آن «خانقاه سراچه» و مکتب فریومدی نیز اطلاق می گردد.
سراچه فضایی بی آلایش و روح انگیز میباشد که در اضلاع شمالی و جنوبی آن حیاط های نادر پهنا جای‌دارد.
حیاط جنوبی سراچه مستقیماً توسط دری چوبی که بربالای آن تزیینات کاشی سنتی وجود دارااست به باطن گنبدخانه مزارمنتهی میگردد پیرامون این نصیب مشمول طاقنمای آجری میباشد و حجره های دو طبقه، مؤید وجود بقایای معماری یک مکتب برای طلاب علم ها فقهی میباشد.
بدین ترتیب می شود به این اعتقادوباور رسید که مکتب در مزار روضه خوان احمد جامی وجود فرنگی داشته میباشد، ولی امروزه از آن مکتب با شوکت و خانقاه اثری وجود ندارد چون درتغییر و تحولات تدریجی گروه از دربین رفته اند.

از فی مابین مورخان کهن و معتبر، یعقوبى گزارش مى کند تشریفات مشهد که چون بنابر مباهله شد، ابوحارثه بلندمرتبه آنها گفت: مشاهده کنید چه کسى یار محمد(صلى الله علیه وآله) مى آید. رسول معبود حاضر شد در حالى که دست حسن و حسین(علیهما السلام) را گرفته بود، على(علیه السلام)همراهى اش مى کرد و فاطمه(علیها السلام)پشت سرشان بود. ابوحارثه پرسید: اینان کیانند؟ گفتند: پسر عمو، دختر و فرزندانش. بعد پیامبر آماده مباهله شد. ابوحارثه اظهار کرد: همانند انبیاء براى مباهله زانو زد؛ مى ترسم راستگویى اش آشکار شود، آنگاه 1سال نخواهد گذشت که مسیحیان نابود شوند؛ پس بیان کرد مباهله نمى کنیم و جزیه مى دهیم. رسول هم با آنها صلح کرد. این مورخ آن‌گاه، متن صلح نامه را ذکر مى کند. در این نامه خلال بیان چگونگى پرداخت جزیه، از رباخوارى جلوگیری کردن شده است. در نقطه پایان قرارداد و هنگامى که ابوحارثه نگرانى خود را از برخى پیامدها به فرستاده بیان کرد، آن حضرت فرمود: بنویسند که کسى به خیال جنایت دیگرى مؤاخذه نمى خواهد شد. على(علیه السلام) و مغیرة بن شعبه این پیمان را امضاء کردند. (یعقوبى، تاریخ، ج2، ص83).

پس از این صلح، خبر دیگرى از مسیحیان نجران نداریم، جز آن که در سال نهم پیامبر معبود، حضرت على(علیه السلام) را به مراد توده آورى زکات از مسلمانها و به دست آوردن جزیه از مسیحیان به یمن فرستاد. (معافرى، سیره ابن هشام، ج2، ص600؛ طبرى، تاریخ، ج3، ص147). از آن پس هم مسیحیان بر عهد و پیمان خود باقى بودند(زهرى، الطبقات الکبرى، ج1، ص268). و هیچ لغزشى در ازای اسلام از او گزارش نشده می‌باشد. نبی الله هم با آنان برخوردى نداشت.

ابن سعد بدون اشاره به این ملاقات و داستان مباهله، نامه اى از پیامبر را خطاب به مسیحیان نجران و در رأس او اسقف بنى حارث بن کعب و کاهنان و راهبان مسیحى و پیروان آنان روایت مى کند که متن آن چنین می باشد: آنچه از کم و زیاد در دست آن ها هست و کلیسا و مناسک و رهبانیت آنان باقى مى ماند و اسقفان و راهبان از مسئولیت و کارهاى خود بر کنار نمى شوند و هیچ حقى از حقوقشان و همچنین سلطه و حاکمیتشان از در میان نمى رود؛ به شرط آن که ستمى روا ندارند و بر صلاح و اصلاح باشند.[3](زهرى، الطبقات الکبرى، ج1، ص204). وى این نامه را در ردیف دیگر نامه هاى پیامبر آورده و زمان آن را معلوم نکرده هست؛ البته از این که مولف نامه مغیره می‌باشد، اولا پیش گویی مى زنیم که مربوط به سال هاى نقطه پايان عمر پیامبر است و ثانیاً به نظر مى رسد که همان عهدنامه با نجران هست که یعقوبى مغیره را جزء گواهان آن شمرد. از سوى دیگر، ابن سعد نامه دیگرى به اهل نجران ثبت کرده که بخشى از این مطالب در آن وجود دارد. از قرائن پیداست که آن نامه همان قرارداد صلح است که در ماجراى داخل شدن هیئت مسیحى از نجران بین رسول الله و آنان منعقد شد. متن آن صلحنامه چنین است:

این فرمانى است از محمد (ص) نبی خدا براى اهل نجران، که بر ذمه او می‌باشد که در مقابل مجموع متاع کشاورزى و طلا و جواهرات و نقره و بردگان و مزارع سرسبز خود، صرفا دو هزار حلّه که بها هر مورد مساوی چهل درم باشد بپردازند؛ هزار حله در ماه رجب و هزار حله در ماه صفر. در شرایطی‌که ارزش حله ها کمتر یا بیشتر از چهل درم باشد، به حساب آوردن خواهد شد و در‌حالتی که خلال سال، اسب یا زره یا کالاى دیگرى از او گرفته شود، حساب خواهد شد. بازه زمانی توقف و اقامت فرستادگان من در نجران بیست روز یا کمتر خواهد بود و نباید او را بیش از یک ماه منتظر کنند و در صورتى که در یمن جنگى پیش آید، بر ذمه او می باشد که سى زره و سى اسب و سى شتر به عاریه بدهند و آنچه فرستادگان من در این مورد عاریه بگیرند، ضمانت شده است و باید آن را به اهالى نجران برگردانند و در حالتی‌که از در بین برود باید بهاى آن را بپردازند، و براى مردم نجران و ساکنان اطراف آن حفاظت خواهد بود و جانشان و آیین و مرز و بوم و اموالشان و صومعه ها و سنت هاى دینى و حاضر و غائب او همگى در جانبداری خدا و رسول خدایند، هیچ اسقف و کشیش و راهبى از جایگاه خود عزل نمى شود و هر چه در دست او می باشد، از کم و بیش از آن خودشان هست. هیچ یک از خون هاى نادانی و هیچ ربایى اعتبار ندارد و هر که از او حقى بخواهد، برعهده او می‌باشد که با دادگرى حل کنند. نباید بر کسى ستم کنند و نباید بر او ستم شود، و هر کس از او ربا بخورد عهدوپیمان من از او برداشته گردیده است و نباید هیچ یک از او به گناه دیگرى گرفته گردد، و تا هنگامى که نکوکار و خیراندیش باشند، این عهدنامه به قوت خود باقى می‌باشد و در جانبداری خداوند و رسول خدا قرار خواهندداشت و بر آنان ستمى نخواهد شد تاآن که خداى فرمان خود را در این باره بیاورد. ابوسفیان بن حرب و غیلان بن عمرو و مالک بن عوف نصرى و اقرع بن حابس و مستورد بن عمرو، که از خویشاوندان بلّى است، و مغیرة بن شعبه و عامر خدمتگزار ابوبکر گواهند.

تراس مجلل و زیبای آرامگاه روحانی احمد جامی با طول تشریفات مشهد تقریبی ۲۸ متر ازدیدگاه هنری و تزیینات معماری برای هر بیننده ای تحسین برانگیز میباشد. این نصیب ازمجموعه که در قبال گنبدخانه تحت عنوان نقطه مرکزی این جای میباشد، از صلابت خاصی برخوردار‌است.
آنچه حال در بالاترین نقطه حیاط مشاهده میشود، دو گلدسته یا این که مأذنه خرد به طول تقریبی ۵ متر میباشد که بنای آن را به فردی به اسم «روضه خوان اسمعیل خان مستوفی الممالک» مستوفی مجموع کابل و قندهار مقارن با حکمرانی نادرشاه افشار نسبت میدهند.
این گلدسته ها که بیشتر ساختار آن به گنبد خارجی میباشد به طور شش ضلعی درست شده و هرضلع آن منظره وسیعی به دور و بر دارااست.
حیاط رفیع مزار روحانی احمد جامی با صلابت خاص خویش دارنده تزئینات کاشی کاری معرق و پررنگ، مقرنس‌، قطاربندی و کاربندی میباشد که با نحوه ای هنرمندانه در معماری آن انجام گردیده است.
کاشیکاری های فعلی تراس، کاشیکاری معرق عصر صفوی میباشد که تک تک نمای حیاط، از اسپر و پیشانی تا تحت قوس را در بر گرفته و با نقوس هندسی، حیوانی، گیاهی وکتیبه های ثلث به رنگهای سپید، آبی‌رنگ، فیروزه ای، لاجوردی،‌ سبز پر‌نور و قهوه ای پر‌نور پوشیده گردیده است.

گلشن باغ در انتهای شرقی خیابان باغ طبس تشریفات مشهد واقع گردیده‌است.

تاریخچه گلشن باغ
گلشن باغ طبس به وسیله میرحسن خان، سو‌مین قاضی طبس، از سلسله خوانینی که توسط نادرشاه به حکومت طبس منصوب شدند، تاسیس شوید و یک کدام از زیباترین گلشن های کشور ایران میباشد.

در وقفنامه ای که در سال ۱۲۱۸ هـ ق تهیه و تنظیم گردیده‌است، میرحسن خان، این گلشن و املاک متعددی را وقف اولاد و کارها خیریه کرده است. میرزاخان لرخان اعتصام الملک که در تاریخ ۱۲۹۴ هـ ق از طبس بازدید کرده مسئله ساختن گلشن بوسیله میرحسن خان را بیان کرده است.

معماری گلشن باغ
گلشن باغ دارنده برنامه ای میباشد که به احتمال زیاد در یک نخلستان پیاده گردیده‌است.
ارتفاع گلشن باغ از در ورودی تا انتهای مبنا ورودی ۲۶۶ متر و در دو طرف جلوی گلشن ۲۹۲ متر و پهنای گلشن ۲۶۰ متر میباشد.
مساحت گلشن در حدود ۷۴۴۳۸ متر مربع میباشد.
پیاده سازی گلشن باغ طبس مربع صورت و دارنده تقسیمات هندسی در یک جهت با اضلاع حصار خویش میباشد.

در برگزاری مراسم ختم، نکات مهمی وجود دارااست تشریفات مشهد که بایستی به آن ها دقت کرد. این نکات عبارتند از: ادای احترام به خانواده متوفی: در برگزاری مراسم ختم، معمولا اقوام مرتبه اولیه متوفی در جلوی مراسم یا این که مسجد می ایستند و اشخاص به آن‌ها در هنگام ورود و خروج اعلام مصیبت می نمایند.
اعتنا به میزان دارایی خانواده متوفی: در برگزاری مراسم ختم، می بایست به میزان دارایی خانواده متوفی دقت کرد. برگزاری مراسم ختم باشکوه و پرهزینه ممکن میباشد برای خانواده متوفی که در حزن حیف کردن عزیزشان میباشند، مشقت بار باشد.

رعایت بهداشت و پروتکل های بهداشتی: در برگزاری مراسم ختم، می بایست بهداشت را رعایت کرد. این فعالیت با رعایت نکات بهداشتی مانند شستن دست‌ها و به کار گیری از ماسک جاری ساختن می شود.

آگهی جای برگزاری مراسم
بعداز اتمام مراسم مراسم‌تدفین، عالی میباشد سریعا با مسجد متبوع جهت برگزاری مراسم هماهنگی های مایحتاج را اجرا دهید تا در شکل قابلیت برگزاری مراسم به دوستان و آشنایان استحضار دهید. اینکار را می‌توانید از روش تشریفات پردیس در وقتی کوتاه در شهر مشهد اعمال دهید.

تنظیم و فراهم کردن خوراک
با دقت به اینکه مراسمات دفن صبح تا ظهر اجرا می گردد، عالی میباشد تدارک پذیرایی ناهار میهمان های حاضر در مراسم ختم را ملاحظه کنید، پذیرایی ناهار می‌تواند در خانه متوفی یا این که رستوران صورت بپذیرد.

گلشن خان شوشتر با مساحتی نزدیک به ۲۶۰۰ متر مربع تشریفات مشهد در بالا دسته ای یکدست و متصل را تشکیل می داده البته در زمان های آتی و به جهت تخریب و فرسایش نصیب میانی گلشن ناشی از جریان رودخانه، به دو نصیب شرقی و غربی و یا این که در اصطلاح بالا و تحت تفکیک گردیده‌است.
در گلشن خان شوشتر عمارت رمز در مکان خویش را به یک ساباط شهری داده میباشد و این ساباط نقش واسط فی مابین فضای بیرونی و درونی گلشن را جاری ساختن می نماید.
نظام معماری گلشن به سیرتکامل ایی میباشد که ورود به گلشن از پهنا گلشن و از ضلع شمالی، از روش ساباط ورودی، در انتهای یک گذر شهری جاری ساختن می پذیرد.
گلشن خان شوشتر به صورت چشمگیری زیر خیس از منازل مسکونی کناره بافت در کنار رودخانه استقرار یافته میباشد از همین رو دسترسی به ساباط در امتداد مسیری پله‌پله شکل میگیرد که خلال هدایت فرد به ورودی گلشن، اختلاف سطح تولید گردیده را نیز حل می کند.
این ساباط دارنده بها معماری ویژه ای ست و در دو طبقه اعمال گردیده است.
در پایین این ساباط دری وجود داراست که به یک گرمابه منتهی میشود که در پیشین بخشی از آن بعنوان زورخانه نیز گزینه استعمال قرار می گرفته میباشد.
ضمن این گلشن خان شوشتر جایگاهی برای نشستن و دیدبانی یا این که رسیدگی بر عبور و مرور به گلشن یا این که خزینه به شمار می آمده میباشد.
همینطور گفته می گردد که در پیشین از فضای طبقه بالای این ساباط بعنوان مسجدی خرد استعمال می شـده اسـت. وجود این ساباط در ورودی گلشن روئت کرد را به منظر رودخانه گرگر و باطن گلشن تا حدی محـدود می کند بطوریکه قبل از وصال و عبور از ساباط قابلیت مشاهده گلشن نیست.
گلشن خان شوشتر در سمت شمال به بدنه ای صخره ای منتهی می‌شود که بر فراز آن منازل مسکونی تاریخی وجود دارا‌هستند.
در ضلع شرقی حصـار بـاغ از نوع دیواره خشتی و در جنوب و ضلع غربی به طور پرچین میباشد.
خلاف سیاق معمول، کوشک گلشن خان یا این که عمارت سلطان نشین در فارغ مبنا اساسی گلشن، در قسمت شمالی محدوده گلشن و در ارتفاعی فراتر در کنار گرمابه و بافت مسکونی مشرف به گلشن تاسیس شده است.
این کوشک که اکنون تخریب شد‌ه‌است و فقط بقایایی از آن مانده میباشد، به جهت واقع شدن در ارتفاعی فراتر از خویش گلشن و در جوار بافت مسکونی، رابطه و دسترسی بی واسطه از آن بـه گلشن نیست و فقط رابطه بصری از کوشک به گلشن قابلیت و امکان پذیر میباشد.
به همین برهان کوشک در گلشن خان شوشتر بیشتر دارنده عملکردی شبیه نظرگاه میباشد که مشاهده و سود بصری بردن از گلشن و دور و اطراف دور و اطراف آن را برای فرد آماده می کند که از این نقطه حیث بسیار شبیه همت کوشک گلشن تخت های اهل ایران میباشد.

بعد از برگزاری مراسم آری برون و آری بیان کردن تشریفات مشهد عروس خانم، دفعه به برگزاری مراسم عقد می رسد. این مراسم بسته به ذوق وسلیقه و حیث خانواده عروس در خانه، سالن و یا این که محضر وصلت شکل خواهد گرفت. قابل ذکر میباشد تک تک هزینه مراسم عقد بر ذمه خانواده عروس است.

وقتی که خطبه عقد به وسیله عاقد سرازیر شد دختر و پسر بهم محرم گردیده و تا فرصت رفتن به منزل خویش میتوانند باهم رفت و آمد کرده و با روحیات هم بیشتر آشنا شوند. در مسافت دربین عقد و عروسی معمولا در اعیاد و مناسبت‌های متعدد، خانواده داماد به منزل عروس رفته و هر دو خانواده برای طرف مقابل هدایایی خواهند گرفت. برای استحضار از لیست شغل های مراسم عقد کافی میباشد اینجا کلیک نمائید.

امضای عقد طومار
یکی‌از آداب و رسوم عروسی اهل ایران، برگزاری مراسم عقد در دفترخانه به وسیله عاقد فقاهتی میباشد. این مراسم با حضور اعضای سکو یک عروس و داماد و دوستان صمیمی هر کدام با تشریفات خاصی برگزار شود. درین مراسم بایستی دستکم ۲ شاهد عاقل و بالغ در محضر حضور داشته باشند تا خطبه عقد روان خواهد شد.

سفره عقد
سفره عقد از المان‌های اساسی عروسی اهل ایران میباشد. درین مراسم عروس و داماد بالای سفره مقابل آینه و شمعدان نشسته و اقلامی از قبیل شاخه نبات، عسل، نان، پنیر، سبزی و میوه به صفحه ارایی سفره یاری خواهد کرد. قند سابیدن از مراسم سفره عقد بوده که به وسیله اشخاص مجاورت عروس و داماد شکل خواهد گرفت.

مراسم پاگشای عروس
یک کدام از آئین‌هایی که از دیرباز تاکنون در عروسی اهل ایران پا برجا باقی مانده میباشد پاگشای عروس و داماد میباشد. به‌این صورت که بعد از برگزاری مراسم عروسی، قوم و قبیله عروس و داماد به دفعه آن‌ها‌را به منزل خویش دعوت کرده و با دادن هدایایی از آنان استقبال خواهند کرد. این شغل سبب ساز رفت و آمد عروس و داماد با اقوام و کمپانی در شغل‌های اجتماعی گردد.

این که برای ساخت و ساز حالت خوب اقلیمی ، در اکثر تشریفات مشهد اوقات يتاها ، جهت گیری ساختمان شایان توجه بوده میباشد
ساختمان ها برای تقابل با وضعیت اقلیمی داخل گرا گردیده اند
جهت گیری ساختمان
یک کدام از تأثیر گذار ترین مسائل در بهبود وضعیت در اقلیم گرم و کم آب، جهت گیری ساختمان نسبت به شمال و جنوب بوده که مستقیما بر جهت گیری ایوان های مرکزی فعالیت می کردند.

فرهنگ وتمدن : از سایر دست اندرکاران اثر گذار تمدن روان در بافت های سنتی بوده میباشد.ایوان منزل کهن اهل ایران به صورت مرکزی جزء موادتشکیل دهنده پیروز در اکثر شهرهای مسلمین بوده میباشد . بازرسی شهرهای تاریخی مسلمان‌ها نشانه میدهد علیرغم این که‌این شهرها غاليا در بخشها گرم و کم آب قرار داشتند نظام دهی و تکوین آنها در جهت تولید هماهنگی و تعادل در میان فضا مصنوع ، طبیعت و نیازهای بشر بوده میباشد.

سعی مسلمانها با فایده گیری از ضوابط طبیعی و آشنایی ویژگیهای عنصرها طبیعی در تولید اطراف شهری هماهنگ ، متعادل و قابل زیست بشر بوده میباشد . وجود یک فضای گشوده حياطه مربوط به منزل ، امری چیره در شهرهای عصر اسلامی بوده میباشد.

دکوراسیون فضایی ایوان منزل سابق اهل ایران به صورت مرکزی
همانگونه که اشاره شد گاه دو یا این که یکسری ایوان مرکزی در منزل های مسکونی مشاهده می شود. در منزل های بلندمرتبه با دو ایوان مرکزی ، تراس داخلی که بزرگتر بوده، اندرونی نامیده گردیده‌است و برای اسکان محارم اعضای خانواده و نزدیکان جايگاه اولیه در حیث گرفته می گردیده‌است.

ایوان دوم که معمولا خرد خیس از اولین بوده میباشد، به تایید میهمان های مرد تخصیص داشته میباشد.

دربین دو ایوان هم یک اتاق بسیار تبارک وجود داشته که به جهت رابطه با هر دو ایوان به آن تراس دو رو گفته می شد‌ه‌است. تراس در معماری اهل ایران افزون بر ساخت و ساز وحدت در بین موادتشکیل دهنده نوعی رابطه پیمایشی میان آنان ساخت می نماید ، این رابطه با از ورودی ساختمان به مقصد دیگر فضاهای دور از هم شکل می‌گیرد.

با استقرار محوطه مهم تابستانی و زمستانی در جناح های گوناگون رابطه دهنده قسمت های اساسی منزل است ، تولید یک فضای راز سیزد خرم با آبگینه آب در صورت های گوناگون آن و به کارگیری از ایوان منزل دیرین اهل ایران تحت عنوان منظری خوشگل برای ساکنان باطن اتاق ها با فضاهایی زیرا سالن ، صفه و نشیمن گاهی برای موادتشکیل دهنده و غروب تفدیده بخش ها گرم و کم آب و کویری ، از سایر مورد ها استعمال ایوان است.

اما می بایست دقت داشت در منزل های شهرهای متفاوت مثل يزد ، شیراز ، اصفهان ، کاشان و کرمان تراس به طور باغی خرد کار می نموده است، یکی خصوصیت های فضای گشوده مسکونی ، نظم هندسی و سود گیری از انواع بی آلایش ، مأنوس ، متوازن و خوانا میباشد ، تا محیطی آهسته برای معاش ساکنین مهیا آورد.

بقاع و زيارتگاه شاهزاده ابوالقاسم دارای تشریفات مشهد شهرت به زيارت نوباوه، در دهستان سرخ قلعه شهرستان قلعه ثروت در مسير قلعه ثروت به كهنوج واقع شد‌ه‌است. این امامزاده را می اقتدار فقط امامزاده دارای اعتبار جنوب کرمان دانست و از شاخص ترین جای های توریسم شهرستان قلعه ثروت میباشد که به جهت داشتن تجهیزات رفاهی از قبیل پارک بازی خردسال ها، کشتارگاه زبح دام، آلاچیق های سنتی و درخت کاری های محیط گزینه اعتنا قراردارد و زائران متعددی از محیط مخصوصا در تعطیلات عید باستانی به آن مسافرت می نمایند. زائرین معمولا از شهرستان های قلعه ‌ثروت، کهنوج، رودبار، منوجان، فاریاب، جیرفت و استان‌ های اهل یک محل مثل هرمزگان و سیستان و بلوچستان راهی این امامزاده می‌شوند.

روستای زیارت ‌نوباوه به عبارتی ‌سیرتکامل که از اسم آن پیداست امانتدار پیکر شاهزاده ابوالقاسم مشهور به حضرت نوباوه و فقط امامزاده دارای اعتبار جنوب کرمان میباشد. شخصیت مدفون در‌این مقبره را امامزاده قاسم بن ادب بن امام موسی کاظم (علیه السلام) معرفی می نمایند، بعید وجود ندارد که او یکی‌از نوادگان سید علی بن ابراهیم بن محمد بن امام موسی الکاظم (علیه السلام) مدفون در سیرجان باشد که اعقاب وی در جیرفت، بافت، بردسیر، زرند و رفسنجان متفرق بوده اند. محیطی عظیم و بارگاهی کبیر دارااست که گنبدش از بدور پیداست، زائران در بیشتر روزهای هفته برای زیارت بدین بقاع می‌آیند البته شب های آدینه استقبال بیشتری از آن می‌شود، در روزها محرم بویژه روز عاشورا بسیار گزینه دقت قرار میگیرد. این جای روزمره پذیرای خیل متعددی از هم محلی و طرفداران و اهل بیت (ع) در شهرستان قلعه‌ ثروت، کهنوج، رودبارجنوب، منوجان، فاریاب، جیرفت و استان‌های همجوار نظیر هرمزگان و سیستان و بلوچستان میباشد که در تعطیلات انتها هفته و اعیاد و مناسبت ‌های فقهی و مذهبی به باعث باور خاصی که بدین امامزاده دارا هستند به‌این جای معنوی مراجعه می ‌نمایند. این جای مزار تنی چند از شهیدان والامقام پشتیبانی مقدس و محل دفن اکثری از مرده ها این حیطه میباشد.