آرامگاه خیام منجم، شعر سرا و ریاضیدان پر اسم و رسم تشریفات مشهد اهل ایران در شهر نبشابور از اثر ها میراث از معمار دارای شهرت اهل ایران مدرس سیحون میباشد که یک کدام از زیباترین بناهای آرامگاهی جمهوری اسلامی ایران میباشد.بعداز درگذشت قدمت خیام، اورا در آرامستان مرکزی حیره ی نیشابور دفن کردند اما آرامگاه وی بنای ویژه ای نداشت. آرامگاه خیام از فرصت فوتش در سال ۵۱۰ شمسی تا سال ۱۳۳۵ خرابه‌ای بیش خلا، تا آن که در سال ۱۳۳۵ مهندس هوشنگ سیحون آرامگاه را از جای گذشته که چسبیده به امامزاده محروق بود به جای فعلی جابجایی اعطا کرد و پیاده سازی معماری بنای آرامگاه خیام را استارت کرد فرایند پیاده سازی و تشکیل داد این سازه تا سال ۱۳۴۱ ادامه یافت.
معماری آرامگاه خیام برگرفته از معاش وی و فکر‌های قدمت خیام میباشد
آرامگاه خیام از نظر ابداع و تشکیل داد و معماری یکی‌از مهم‌ترین ساختمان های مجال خویش میباشد. طول آن 22 متر و استخوان بندی اشبتنی با هسته ی فلزی میباشد
سه شخصیت مهم و علمی خیام یعنی فقید بودن او به شعر، ریاضی و نجوم بر ایده مهم پیاده سازی اثر گذار بود.
دایره کف، به ۱۰ نصیب تقسیم شد بطوری که ساختمان بلند یادبود بر ۱۰ اساس ساکن باشد؛ عدد ۱۰ او‌لین عدد دو رقمی ریاضی و مبنا بخش اعظمی از اعداد میباشد.
در آرامگاه خیام از هرکدام از شالوده ها دو تیغه مورب به طرف بالا جنبش می نماید، به ترتیبی که با تقاطع این تیغه ها وسعت کلی ساختمان بلند در دور و اطراف ساخته میشود و زیرا تیغه ها مورب اند خطوط افقی آنان بایستی ناظر به مبنا عمودی ساختمان بلند باشد.
پس تیغه ها به طور مارپیچ صورت به طرف بالاحرکت نمایند تا با هم تلاقی نمایند و از طرف دیگر رمز در بیاورند که خویش یک صورت غامض ریاضی و هندسی میباشد. این صورت با عدد ۱۰ هر دو سمبل علم ریاضی خیام اند.
بر خورد تیغه ها با یکدیگر و فضاهای لبریز و خالی و بخصوص در بالاستاره های درهمی را به وجود می‌آورند که از لابلای آنها عرش آبی رنگ نیشابور پیداست و به ندرت به طرف نوک گنبد ستاره ها خرد خیس می‌شوند و تا پایان یک ستاره پنج مالامال آنها را تکمیل نماید.ستاره ها و افق، اشاره به شخصیت نجومی خیام داراست
آرامگاه خیام منجم، شعر سرا و ریاضیدان پر اسم و رسم تشریفات مشهد اهل ایران در شهر نبشابور از اثر ها میراث از معمار دارای شهرت اهل ایران مدرس سیحون میباشد که یک کدام از زیباترین بناهای آرامگاهی جمهوری اسلامی ایران میباشد.بعداز درگذشت قدمت خیام، اورا در آرامستان مرکزی حیره ی نیشابور دفن کردند اما آرامگاه وی بنای ویژه ای نداشت. آرامگاه خیام از فرصت فوتش در سال ۵۱۰ شمسی تا سال ۱۳۳۵ خرابه‌ای بیش خلا، تا آن که در سال ۱۳۳۵ مهندس هوشنگ سیحون آرامگاه را از جای گذشته که چسبیده به امامزاده محروق بود به جای فعلی جابجایی اعطا کرد و پیاده سازی معماری بنای آرامگاه خیام را استارت کرد فرایند پیاده سازی و تشکیل داد این سازه تا سال ۱۳۴۱ ادامه یافت.
معماری آرامگاه خیام برگرفته از معاش وی و فکر‌های قدمت خیام میباشد
آرامگاه خیام از نظر ابداع و تشکیل داد و معماری یکی‌از مهم‌ترین ساختمان های مجال خویش میباشد. طول آن 22 متر و استخوان بندی اشبتنی با هسته ی فلزی میباشد
سه شخصیت مهم و علمی خیام یعنی فقید بودن او به شعر، ریاضی و نجوم بر ایده مهم پیاده سازی اثر گذار بود.
دایره کف، به ۱۰ نصیب تقسیم شد بطوری که ساختمان بلند یادبود بر ۱۰ اساس ساکن باشد؛ عدد ۱۰ او‌لین عدد دو رقمی ریاضی و مبنا بخش اعظمی از اعداد میباشد.
در آرامگاه خیام از هرکدام از شالوده ها دو تیغه مورب به طرف بالا جنبش می نماید، به ترتیبی که با تقاطع این تیغه ها وسعت کلی ساختمان بلند در دور و اطراف ساخته میشود و زیرا تیغه ها مورب اند خطوط افقی آنان بایستی ناظر به مبنا عمودی ساختمان بلند باشد.
پس تیغه ها به طور مارپیچ صورت به طرف بالاحرکت نمایند تا با هم تلاقی نمایند و از طرف دیگر رمز در بیاورند که خویش یک صورت غامض ریاضی و هندسی میباشد. این صورت با عدد ۱۰ هر دو سمبل علم ریاضی خیام اند.
بر خورد تیغه ها با یکدیگر و فضاهای لبریز و خالی و بخصوص در بالاستاره های درهمی را به وجود می‌آورند که از لابلای آنها عرش آبی رنگ نیشابور پیداست و به ندرت به طرف نوک گنبد ستاره ها خرد خیس می‌شوند و تا پایان یک ستاره پنج مالامال آنها را تکمیل نماید.ستاره ها و افق، اشاره به شخصیت نجومی خیام داراست
امامزاده سید اسحاق