نقوش اسلیمی و طرح های هندسی و از تمامی تشریفات مشهد بیشتر کتیبه ها با صورت مستطیلی خویش بستری را مهیا آوردند. که متن های مقدس و آیه‌ها مذهبی بر آن‌ها نوشنه شوند و در بناها دیده همگان را بر خویش بدوزند. بی شک و تردید در عصر ایلخانیان هیچ تزئین معماری به تنوع و زیبائی تزئینات کاشی پدید نیامده میباشد. هر بخش از این محراب ها با تک تک بخش های دیگر فرق داراست، البته در یک نگاه کلی، هماهنگی و زیبایی دیده گیری دارااست.
ایلخانیان از چهار نوع کاشی مسجد به کار گیری می کردند: کاشی محراب، کاشی لوح مزار، کاشی کتیبه و کاشی های صلیبی و ستاره ای صورت. به طور کلی زیباترین و غامض ترین ساختاری که کاشی سازان اختراع کردند محراب میباشد. محراب های بلندمرتبه دسته ای از کاشی های غیروابسته و ردیفی از طاق نماها و لبه های کتیبه دارا هستند. نوع میانگین آنان از دو یا این که چهار کاشی به طور یک کدام از در بالای دیگری تشکیل شده اند و گاه کاشی های محراب های خرد نیز به طور جفت خوی گردیده اند.
محراب مسجد یا این که نمازگاه پیشوا، طاق نمایی میباشد که جهت قبله را در مسجد آرم میدهد، که پیشوای فقاهتی یا این که پیش‌نماز در اثنای نماز گزاردن در آن می‌ایستد. در مسجدها در اواسط قبله مسجد جای دارد. به نحوی که با ایستادن امام یا این که پیش نماز پرورش به سمت قبله باشد و نماز بگذارد. روش قرار به چنگ آوردن آن ها، جهت قبله را در باطن مسجد معین می‌نماید.
وجود محراب در کلیه مساجد مورد نیاز وجود ندارد. در مسجدی که بطور درست جهت قبله مشخص و معلوم باشد، وجودش ضرورتی ندارد. نقشه های این عنصر معماری ریشه در دین مهر دارااست، معنا و ریشه صحیح قانع کننده ای در لهجه عربی ندارد. می گویند یعنی محل نزاع (حرب) البته محراب مکان پیکار وجود ندارد. ریشه این واژه و کلمه را دکتر معالج محمد مقدم مدرس دانش کده ادبیات پر‌نور کرد.
آب، آو و آوه در معنای ساختمان، منزل و امثال آن میباشد. سردابه یعنی منزل سرد، حمام یعنی منزل گرم، محراب یعنی منزل مهر. اول اشکال آن هم وابسته به دین مهر میباشد. در آن فرصت به صورت گنبد ساخته می‌شدند و در دو طرف آن نمادهای طلوع و غروب وجود داشت. طرح آن در کشور ایران به صورت های گوناگون بافته می گردد. دور و اطراف و باطن محراب را به صدها نحوه مرتب اند. ولی لبه های آن، در حالتی که هراتی یا این که دوستکامی باشد، با محراب و دین مهر رابطه داراست.
در تعداد متعددی از طرح های آن از خط، (دعا ها، اسم‌های خداوند و سوره‌های قرآن) استعمال میشود. حتی مثال‌های زمان صفوی در این زمینه دیدنی وجود ندارد. خیر خط زیباست خیر طرح متناسب، به طوری که در‌حالتی که بناست بافت آن ها تجدید یا این که مشابه آن نقشه ها پیاده سازی خواهد شد، تجدید لحاظ مهم مورد نیاز داراست.
نقوش اسلیمی و طرح های هندسی و از تمامی تشریفات مشهد بیشتر کتیبه ها با صورت مستطیلی خویش بستری را مهیا آوردند. که متن های مقدس و آیه‌ها مذهبی بر آن‌ها نوشنه شوند و در بناها دیده همگان را بر خویش بدوزند. بی شک و تردید در عصر ایلخانیان هیچ تزئین معماری به تنوع و زیبائی تزئینات کاشی پدید نیامده میباشد. هر بخش از این محراب ها با تک تک بخش های دیگر فرق داراست، البته در یک نگاه کلی، هماهنگی و زیبایی دیده گیری دارااست.
ایلخانیان از چهار نوع کاشی مسجد به کار گیری می کردند: کاشی محراب، کاشی لوح مزار، کاشی کتیبه و کاشی های صلیبی و ستاره ای صورت. به طور کلی زیباترین و غامض ترین ساختاری که کاشی سازان اختراع کردند محراب میباشد. محراب های بلندمرتبه دسته ای از کاشی های غیروابسته و ردیفی از طاق نماها و لبه های کتیبه دارا هستند. نوع میانگین آنان از دو یا این که چهار کاشی به طور یک کدام از در بالای دیگری تشکیل شده اند و گاه کاشی های محراب های خرد نیز به طور جفت خوی گردیده اند.
محراب مسجد یا این که نمازگاه پیشوا، طاق نمایی میباشد که جهت قبله را در مسجد آرم میدهد، که پیشوای فقاهتی یا این که پیش‌نماز در اثنای نماز گزاردن در آن می‌ایستد. در مسجدها در اواسط قبله مسجد جای دارد. به نحوی که با ایستادن امام یا این که پیش نماز پرورش به سمت قبله باشد و نماز بگذارد. روش قرار به چنگ آوردن آن ها، جهت قبله را در باطن مسجد معین می‌نماید.
وجود محراب در کلیه مساجد مورد نیاز وجود ندارد. در مسجدی که بطور درست جهت قبله مشخص و معلوم باشد، وجودش ضرورتی ندارد. نقشه های این عنصر معماری ریشه در دین مهر دارااست، معنا و ریشه صحیح قانع کننده ای در لهجه عربی ندارد. می گویند یعنی محل نزاع (حرب) البته محراب مکان پیکار وجود ندارد. ریشه این واژه و کلمه را دکتر معالج محمد مقدم مدرس دانش کده ادبیات پر‌نور کرد.
آب، آو و آوه در معنای ساختمان، منزل و امثال آن میباشد. سردابه یعنی منزل سرد، حمام یعنی منزل گرم، محراب یعنی منزل مهر. اول اشکال آن هم وابسته به دین مهر میباشد. در آن فرصت به صورت گنبد ساخته می‌شدند و در دو طرف آن نمادهای طلوع و غروب وجود داشت. طرح آن در کشور ایران به صورت های گوناگون بافته می گردد. دور و اطراف و باطن محراب را به صدها نحوه مرتب اند. ولی لبه های آن، در حالتی که هراتی یا این که دوستکامی باشد، با محراب و دین مهر رابطه داراست.
در تعداد متعددی از طرح های آن از خط، (دعا ها، اسم‌های خداوند و سوره‌های قرآن) استعمال میشود. حتی مثال‌های زمان صفوی در این زمینه دیدنی وجود ندارد. خیر خط زیباست خیر طرح متناسب، به طوری که در‌حالتی که بناست بافت آن ها تجدید یا این که مشابه آن نقشه ها پیاده سازی خواهد شد، تجدید لحاظ مهم مورد نیاز داراست.
امامزاده سید اسحاق