پيامبر اسلام بسيار دلسوزو کریم و مهربان نسبت به ديگران بوده میباشد ولذا در شرایطی که اشخاص تشریفات مشهد از روي عناد به آفریدگار يکتا ايمان نميآوردند، ناراحتی و غصه گمراهي ديگران بر پيامبر سنگيني ميکرد تا جايي که قرآن ميفرمايد: «لعلک باخع نفسک»؛ اين علامت مهرباني و دلسوزي خالصانه اورا نماد ميدهد.
2- خلق نيک، به شهیدشدن تاريخ، پيامبر اسلام بهترين و نيکوترين اخلاق و رفتار را داشته میباشد؟ کردار و گفتار خویش پيامبر اسلام هم از حیث قرآن و هم از لحاظ تاريخ، آرم ميدهد که حضرت با نيکوترين کردار و بهترين گفتار، حتي با معاندان خویش را داشته میباشد.
پيامبر اسلام آنقدر با مهرباني و نيکوئي با عموم خوی نمود که قرآن اورا تحت عنوان مثال اخلاق و رفتار عظيم معرفي مينماید؛ «إنک لعلي خوی عظيم».
پيامبر اسلام، در کل مسائل با حوصله، شيکيبائي، عفو و بخشش وگذشت خلق مينمود و در عکس العمل با همگان با فیس گشوده و خنده رو عکس العمل مينمود.
همسايه يهودي حضرت هر روز با خاکستر از آن حضرت استقبال ميکرد و پيامبر(ص) فارغ از هيچ واکنشي، بعداز جنبش دادن خرقهها و تر و تمیز کردن احوال ظاهرياش به خط مش خویش ادامه ميبخشید، و روز آن گاه، با آنکه ميدانست به عبارتی نرمافزار تکرار ميخواهد شد، نيز تغيير مسير نمياعطا کرد. يک روز از آنجا ميسپری شد با کمال تعجب از خاکستر خبری نشد، حضرت با لبخند بزرگوارانهاي بیان کرد: رفيق ما امروز به سراغ ما نيامد! گفتند: بيمار میباشد. فرمود: بايد به عيادتش برويم. بيمار يهودي، وقتي پيامبر اسلام را بالاي سرش مشاهده نمود، در رخ آن حضرت صميميت و محبت صادقانهاي شم کرد که گويي سالها میباشد با وي سوابق دوستي و آشنايي داراست و مجموع کينههاي مرد يهودي نسبت به حضرت، به مهر و صفا تبديل گرديد.
آيا ديني که رهبرش اينگونه حتي با دشمنانش واکنش دارااست، ديني خشن و بي رحم میباشد، يا دين با صفا و محبت و کردار و مهر و عاطفه؟!
درصورتی که تاريخ صدر اسلام را رسیدگی کنيد پي ميبريد که در تاثیر عکس العمل نيک واخلاق حميده پيامبر اسلام و مهرو عطوفت که در دين اسلام وجود داشت، اقوام و ملل متعدد از دور و اطراف و اکناف مدينه به اسلام ميپيوستند و شعاع خورشيد اسلام هر روز قلمرو بيشتري را فرا ميگرفت. در نخستين فتوحات اسلامي و خلق و خوی مهربانانه پيامبر اسلام و مسلمانها، مسيحيان شبه جزيرة العرب و شامات و غيره شيفته اسلام شدند واز صميم دل آن را پذيرفتند.
البته براي درستی ادعاي پيامبري پيامبر اسلام و آوردين اسلام، قبلی از شیوه معجزه؛ دو راه و روش اساسی وجود دارااست:
يکي؛ عده آوري قرائن وشواهد گوناگون براي درستی ادعاي نبوت.
دوم؛ تصديق کتاب ها آسماني پیش از آن پيامبر.
اينک هر دو رویکرد را به صورت مختصر بررسي مینمائيم.
الف) توده آوري شواهد در درستی رسالت پيامبر اسلام(صلي الله عليه وآله وسلم)
پيامبر اسلام بسيار دلسوزو کریم و مهربان نسبت به ديگران بوده میباشد ولذا در شرایطی که اشخاص تشریفات مشهد از روي عناد به آفریدگار يکتا ايمان نميآوردند، ناراحتی و غصه گمراهي ديگران بر پيامبر سنگيني ميکرد تا جايي که قرآن ميفرمايد: «لعلک باخع نفسک»؛ اين علامت مهرباني و دلسوزي خالصانه اورا نماد ميدهد.
2- خلق نيک، به شهیدشدن تاريخ، پيامبر اسلام بهترين و نيکوترين اخلاق و رفتار را داشته میباشد؟ کردار و گفتار خویش پيامبر اسلام هم از حیث قرآن و هم از لحاظ تاريخ، آرم ميدهد که حضرت با نيکوترين کردار و بهترين گفتار، حتي با معاندان خویش را داشته میباشد.
پيامبر اسلام آنقدر با مهرباني و نيکوئي با عموم خوی نمود که قرآن اورا تحت عنوان مثال اخلاق و رفتار عظيم معرفي مينماید؛ «إنک لعلي خوی عظيم».
پيامبر اسلام، در کل مسائل با حوصله، شيکيبائي، عفو و بخشش وگذشت خلق مينمود و در عکس العمل با همگان با فیس گشوده و خنده رو عکس العمل مينمود.
همسايه يهودي حضرت هر روز با خاکستر از آن حضرت استقبال ميکرد و پيامبر(ص) فارغ از هيچ واکنشي، بعداز جنبش دادن خرقهها و تر و تمیز کردن احوال ظاهرياش به خط مش خویش ادامه ميبخشید، و روز آن گاه، با آنکه ميدانست به عبارتی نرمافزار تکرار ميخواهد شد، نيز تغيير مسير نمياعطا کرد. يک روز از آنجا ميسپری شد با کمال تعجب از خاکستر خبری نشد، حضرت با لبخند بزرگوارانهاي بیان کرد: رفيق ما امروز به سراغ ما نيامد! گفتند: بيمار میباشد. فرمود: بايد به عيادتش برويم. بيمار يهودي، وقتي پيامبر اسلام را بالاي سرش مشاهده نمود، در رخ آن حضرت صميميت و محبت صادقانهاي شم کرد که گويي سالها میباشد با وي سوابق دوستي و آشنايي داراست و مجموع کينههاي مرد يهودي نسبت به حضرت، به مهر و صفا تبديل گرديد.
آيا ديني که رهبرش اينگونه حتي با دشمنانش واکنش دارااست، ديني خشن و بي رحم میباشد، يا دين با صفا و محبت و کردار و مهر و عاطفه؟!
درصورتی که تاريخ صدر اسلام را رسیدگی کنيد پي ميبريد که در تاثیر عکس العمل نيک واخلاق حميده پيامبر اسلام و مهرو عطوفت که در دين اسلام وجود داشت، اقوام و ملل متعدد از دور و اطراف و اکناف مدينه به اسلام ميپيوستند و شعاع خورشيد اسلام هر روز قلمرو بيشتري را فرا ميگرفت. در نخستين فتوحات اسلامي و خلق و خوی مهربانانه پيامبر اسلام و مسلمانها، مسيحيان شبه جزيرة العرب و شامات و غيره شيفته اسلام شدند واز صميم دل آن را پذيرفتند.
البته براي درستی ادعاي پيامبري پيامبر اسلام و آوردين اسلام، قبلی از شیوه معجزه؛ دو راه و روش اساسی وجود دارااست:
يکي؛ عده آوري قرائن وشواهد گوناگون براي درستی ادعاي نبوت.
دوم؛ تصديق کتاب ها آسماني پیش از آن پيامبر.
اينک هر دو رویکرد را به صورت مختصر بررسي مینمائيم.
الف) توده آوري شواهد در درستی رسالت پيامبر اسلام(صلي الله عليه وآله وسلم)