مجله خبری تشریفات

بعداز آنکه پیامبر در مسجد بنی سلامت بن عوف نماز آدینه را اقامه کردند، تشریف آوردند در مرکز مدینه و مسجد پیغمبر اکرم شالوده گذاری شد.

نقل دیگر بنای مسجد مدینه راکلینی از حضرت درست گو (ع) اینگونه ذکر نموده است: حضرت نبی (ص) نخستین دیوار مسجد خویش را به سميط سازه کرد (یعنی یک آجر) و زیرا مسلمان‌ها زیاد شدند گفتند کاش می فرمودی که مسجد را تعالی می کردند. پس فرمودند که مسجد را تعالی کردند و به سعيده سازه کرد (یعنی یک آجر و نیم) پس بسی گشوده، مسلمان ها زیاد شدند و التماس کردند که گشوده زیاد نماید. پیامبر پروردگار فرمود که زیاد کردند و دیوارش را دو آجر نر و ماده ساختند و زیرا گرما برایشان تشریفات مشهد شدت کرد، گفتند: یا این که پیامبر ا… در شرایطی‌که می فرمودی که سقفی میساختیم از گرما محفوظ میشدیم. پس امر فرمود که ستونها از چوب رطب برپا کردند و به چوب و برگهای رطب و علف اذخر مسقف ساختند که در سایه آن به راز می بردند تا آنکه باران برایشان می سرازیر شد. گفتند یا این که پیامبر ا… در شرایطی که می فرمودی گلی بر روی این سقف می کشدیم که آب به تحت نمی آمد. فرمود، بلکه چوب بستی مانند چوب بست موسی(ع) زیاده از این نمی کنم. و پیوسته مسجد آن حضرت بر این هیئت بود تا از دانا مفارقت کرد. چه دیوار مسجد آن حضرت قبل از آن که مسقف گردانند به قدر یک قامت بود و زیرا سایه دیوار به قدر یک ذرع می شد نماز ظهر می کردند و زیرا بقدردوذرع می‌شد نماز عصر می کردند.

در تواریخ و احادیث دیگر نیز با اندک تفاوت هایی سخن از همین نحوه در ساختمان مسجد مدینه می باشد. سازه کردن مسجد با آجر و افراشتن چندستون از چوب رطب و پوشانیدن سقف با چوب رطب و چیدن درگاه مسجد باسنگ.

الأعریش کعریش موسی خیر، سایبانی زیرا سایبان موسی

این جمله حضرت پیامبر اکرم(ص) در مورد درخواست های پی درپی مومنین در زمینه ی حجم مسجد به جهت ارتقا مسلمین، همانند وزنه ای برگرده همه ارزشهای معماری مذهبی اسلامی سنگینی می نماید و حکایت از یک حکم معماری مذهبی اسلامی داراست و سخنان هنرشناسان غربی در امر بدوی بودن معماری اسلامی تا پیش از برخورد با معماری جمهوری اسلامی ایران و روم را رد می نماید.

بعداز آنکه پیامبر در مسجد بنی سلامت بن عوف نماز آدینه را اقامه کردند، تشریف آوردند در مرکز مدینه و مسجد پیغمبر اکرم شالوده گذاری شد.

نقل دیگر بنای مسجد مدینه راکلینی از حضرت درست گو (ع) اینگونه ذکر نموده است: حضرت نبی (ص) نخستین دیوار مسجد خویش را به سميط سازه کرد (یعنی یک آجر) و زیرا مسلمان‌ها زیاد شدند گفتند کاش می فرمودی که مسجد را تعالی می کردند. پس فرمودند که مسجد را تعالی کردند و به سعيده سازه کرد (یعنی یک آجر و نیم) پس بسی گشوده، مسلمان ها زیاد شدند و التماس کردند که گشوده زیاد نماید. پیامبر پروردگار فرمود که زیاد کردند و دیوارش را دو آجر نر و ماده ساختند و زیرا گرما برایشان تشریفات مشهد شدت کرد، گفتند: یا این که پیامبر ا… در شرایطی‌که می فرمودی که سقفی میساختیم از گرما محفوظ میشدیم. پس امر فرمود که ستونها از چوب رطب برپا کردند و به چوب و برگهای رطب و علف اذخر مسقف ساختند که در سایه آن به راز می بردند تا آنکه باران برایشان می سرازیر شد. گفتند یا این که پیامبر ا… در شرایطی که می فرمودی گلی بر روی این سقف می کشدیم که آب به تحت نمی آمد. فرمود، بلکه چوب بستی مانند چوب بست موسی(ع) زیاده از این نمی کنم. و پیوسته مسجد آن حضرت بر این هیئت بود تا از دانا مفارقت کرد. چه دیوار مسجد آن حضرت قبل از آن که مسقف گردانند به قدر یک قامت بود و زیرا سایه دیوار به قدر یک ذرع می شد نماز ظهر می کردند و زیرا بقدردوذرع می‌شد نماز عصر می کردند.

در تواریخ و احادیث دیگر نیز با اندک تفاوت هایی سخن از همین نحوه در ساختمان مسجد مدینه می باشد. سازه کردن مسجد با آجر و افراشتن چندستون از چوب رطب و پوشانیدن سقف با چوب رطب و چیدن درگاه مسجد باسنگ.

الأعریش کعریش موسی خیر، سایبانی زیرا سایبان موسی

این جمله حضرت پیامبر اکرم(ص) در مورد درخواست های پی درپی مومنین در زمینه ی حجم مسجد به جهت ارتقا مسلمین، همانند وزنه ای برگرده همه ارزشهای معماری مذهبی اسلامی سنگینی می نماید و حکایت از یک حکم معماری مذهبی اسلامی داراست و سخنان هنرشناسان غربی در امر بدوی بودن معماری اسلامی تا پیش از برخورد با معماری جمهوری اسلامی ایران و روم را رد می نماید.